Zielenknijper: Esse Vanderbruggen

Esse Vanderbruggen is danser en performer. Ze studeerde aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen, Codarts en P.A.R.T.S. Ze creëert eigen werk en performde in stukken van andere choreografen zoals Vera Tussing, Kubilai Khan Investigations en Benjamin Vandewalle. Daarnaast is ze verbonden aan Collectif Malunés en speelt ze mee in de nieuwste voorstelling van Alexander Vantournhout, Foreshadow, dat in juli in première gaat in Amsterdam.

© Brecht Van Maele

Welk nieuws heeft je recent boos of bang gemaakt?

De pauzeknop van minister De Croo & co voor de natuurherstelwet. Met een oorlog náást de deur, verkiezingen vóór de deur, machtwissels wereldwijd, een energiecrisis, etc. hoop ik dat de stem voor het klimaat luid genoeg zal blijven klinken.

Wat is typisch jou?
De pipi-dans wanneer ik alles wil doen behalve naar het toilet gaan. In atypische situaties terechtkomen als ik alleen op wandel ben. Me verdiepen in grote thematieken en me dan belachelijk klein voelen.

Welk optreden zal je nooit vergeten?

Uit eigen collectie? Dat moet mijn podiumdebuut zijn, toen ik op het schoolfeest van de basisschool tijdens mijn Spice Girls playback-act de rand van het podium niet tijdig had opgemerkt.

Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
Maximum enkele weken geleden. Het verdriet en de vreugde van anderen komen bij mij hard binnen (en dan huil ik dus heel irritant wel eens mee met, of nog erger, in plaats van de ander).

Wat is je grootste prestatie?
Wellicht het besef dat ook de schijnbaar nutteloze dingen die we onszelf leren zich in ons leven weten te integreren en een meerwaarde kunnen zijn. Het laat me toe om te blijven proberen zonder verder plan.

Waar heb je het meeste spijt van?
Dat de 90s voorgoed voorbij zijn.

Wat is het dat mensen vaak over jou verkeerd voor hebben?
Als ik boos naar je kijk is de kans groot dat ik gewoon aan het nadenken ben en mijn aangezicht niet controleer.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?
Spaghetti bolognaise op woensdag. En nog veel meer, uiteraard.

Waar ben je dankbaar voor?

Voor mijn geduldige naasten, die werkelijk mijn ruggengraat vormen. En voor zij die zich in het publieke domein blijvend inzetten voor de rechten van anderen.

Heb je een concreet voorstel om onze planeet te redden?
Misschien wordt het tijd voor AI om het bestuur over te nemen? Grapje of course! Als ik ergens op in zou zetten is het de kracht van de massa als verzet tegen het status quo. Het is de machtigste kaart die we als volk in handen hebben om grote logge structuren in beweging te brengen.

Welk talent wil je graag hebben?
Goh, als doseren een talent is zou ik het niet afslaan.

Wat is je dierbaarste bezit?
Bus Bernard, de variobus die jarenlang als huis dienstdeed, en de familiering van een vriendin rond mijn vinger (geruild voor mijn eigen familiering).

Wat in je dagelijkse leven geeft je een moment van geluk?
Buitengaan, de deur dichttrekken en gehurkt in het daglicht gaan zitten op de stoep. Om te resetten, na te denken of wakker te worden (in een houding die mijn rug ontspant).

Wie of wat inspireert jou?
De blik en lichaamstaal van mensen die ergens geboeid of gepassioneerd over vertellen.

Welke fouten blijf je maken?
Het als een persoonlijke taak zien dat iedereen zich goed voelt, en daar uiteraard grandioos in blijven falen.

Wat wil je je kinderen meegeven?
Zolang de aarde draait is niets statisch, zo ook geen enkele situatie. Verandering is geen vraag, maar een feit.

De liefde, wat is dat?
Een veel te grote en verwarrende michmach van fysiologische, psychologische en sociaal-culturele processen en kaders om zichzelf tot een ander te relateren voor dat ene woord om te omvatten. Desalniettemin heb ik binnen enkele van die kaders heel veel geluk gevonden.

Welke boeken ben je momenteel aan het lezen?

Global Energy Politics (Thijs Van de Graaf & Benjamin K. Sovacool) en Memoriaal van het klooster (José Saramago).

Wat zou je nog voor geen miljoen willen doen?

Tegen mijn waarden ingaan.

Hoe wil je herinnerd worden?
In een creatieve sector laat ik dat met veel plezier over aan zij die me überhaupt wensen te herinneren.

Dit artikel verscheen in Circusmagazine #75 (juni 2023)