© Brecht Van Maele

Wat typeert jou?

Ik ben een vrij rustige man met een grote passie voor kunst en cultuur en in het bijzonder voor hedendaags circus.

Welk optreden zal je nooit vergeten?

Vele. Maar heel speciaal is voor mij Vortex van Phia Menard/Cie Non Nova. Ontroerende voorstelling uit 2011 over iemand in transitie aangedreven door een cirkel van ventilatoren.

Wanneer heb je voor het laatst gehuild?

Begin juli tijdens het concert van Janine de Bique en Maarten Engeltjes op het Wonderfeel Festival in Baarn. Hun Händel-duet raakte mij diep in de herinnering aan mijn overleden echtgenoot.

Welke posters hingen als kind in je slaapkamer?

De bizarre combinatie van Alice Cooper en de band Genesis.

Wat is je grootste prestatie?

Het initiatief en de ontwikkeling van de Bosch Parade. Een tweejaarlijks evenement op de wateren van ’s-Hertogenbosch waarin kunstenaars uit tal van disciplines zich laten inspireren door Jheronimus Bosch voor een kunstzinnige vaartocht.

Waar heb je het meeste spijt van?

Dat ik in mijn jeugd niet meer mijn best gedaan heb om een instrument onder de knie te krijgen. Een chagrijnige leraar aan de muziekschool heeft dat toen grondig verpest. Nu sta ik altijd met carnaval jaloers te kijken naar de trompettisten.

Wat is je meest onhebbelijke karaktertrek?

Dat ik te weinig complimenten geef.

Wat betekent circus voor jou?

Telkens weer ontsnappen aan de waan van de dag en je verbazen over de menselijke mogelijkheden.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Het kampioensfeest met het B2 hockeyteam en daar voor het eerst heel erg dronken worden. Met het team hadden we een mooie vriendschap die helaas toch verwaterd is.

Waar ben je dankbaar voor?

Voor de kansen die ik heb gekregen om te doen wat ik heb gedaan. Organiseren zat wel in mijn bloed, maar door vervangende dienstplicht bij een Centrum voor Ontwikkelingssamenwerking ben ik een festival met niet westerse-cultuur gaan organiseren. Zo ben ik steeds meer in de Kunst en Cultuur terecht gekomen.

Wat is je dierbaarste bezit?

Mijn Spaanse Waterhond Beppie.

Wat in je dagelijkse leven geeft je een moment van geluk?

De dagelijkse wandelingen in de natuur met Beppie.

Wie of wat inspireert jou?

Ik ben een culturele alleseter. Ik laat me inspireren door beeldend kunstenaars, muzikanten zowel uit de klassieke als hedendaagse muziek, makers uit het theater, moderne dans en natuurlijk circus.

Mocht je een superkracht hebben, wat zou dat zijn?

Dan zou ik geld maken. Geld om mooie circusproducties mogelijk te maken, goede en intensieve marketingcampagnes te ontwikkelen om nog veel meer mensen in aanraking te brengen met hedendaags circus.

Welke artiest mag dringend meer erkenning krijgen?

Natuurlijk mag hedendaags circus meer erkenning krijgen, maar dat geldt zeker ook voor mime. Op dat snijvlak spelen DeRonde/deRoo. Wat mij betreft de meest verrassende nieuwe makers van de laatste tijd.

Welke fouten blijf je maken?

Dingen op het laatste moment doen en je er dan te snel van afmaken.

Wat wil je je kinderen meegeven?

Ik heb geen eigen kinderen, maar de kinderen van vrienden probeer ik de interesse voor Kunst en Cultuur mee te geven en zich open te laten stellen voor echte verwondering.

Wat zou je voor geen miljoen willen doen?

Meedoen aan een datingprogramma op tv.

Wat wil je nog bereiken in het leven?

Ik hoef niet meer zoveel. Ik ga nu met ‘pensioen’ en wil me inzetten voor mensen in de knel zoals vluchtelingen en anderen die het moeilijk hebben in de ratrace van het leven.

Hoe wil je herinnerd worden?

Als een best aardige vent die onder andere zijn best deed voor het circus in Nederland.

Marc Eysink Smeets was in 2007 betrokken bij de start van Festival Circolo (toen nog Circo Circolo). Sinds 2012 is hij directeur van dit grootste circusfestival van Nederland. Tussendoor was hij gangmaker van projecten als Circuspunt en de Bosch Parade. Dit najaar gaat hij met pensioen.