>> Recensie geschreven n.a.v. de workshop circuskritiek georganiseerd door Circuscentrum in oktober en november 2015
>> Auteur: Anne Schaap
>> Voor overname artikel: contacteer maarten[at]circuscentrum.be
Zelfs het nummer ‘ne me quitte pas’ van Jacques Brel was misbruikt…
Er staan zeven stevige Finse dames op het podium als de show opent. Wat er volgt is een geweld van losse stukken technische voorstelling. Stukken die door de inzet van Finse nationalistische uitingen aan elkaar geweven zijn. Het verhaal van “die gekke Finnen”, precies met die clichés die we al kennen. Het zwabbert van een sneeuwstorm tot een turnkampioenschap, van gooien met Nokia’s tot het hakken van hout. Om zelfs ergens tussendoor nog dronken op skies uit de tentpalen te zeilen. De verhalende thematiek doorvlochten met losse technische acts zou wellicht bij een voorstelling gemaakt door een jeugdcircus nog overeind blijven. Maar het is niet wat men verwacht van doorwinterde – en daar mogen deze dames toe gerekend worden – artiesten.
Het nationalistisch thema op zo een simpele wijze ingericht, kan gewoon niet de hele voorstelling interessant blijven. Gezien het internationale karakter en de speelbaarheid van de show is echter wel voorstelbaar waarom de keuzes clichématig zijn uitgevallen, en niet iets subtieler zijn ingericht. Technische hoogtepunten zijn de dames op een grote rola rola in de openingsact en de duotrapeze-act. De middelmatige tissue act en ook het dansen op het koord kunnen helaas niet genoeg boeien. Daarbovenop zit in alle technieken een soort roekeloosheid die stoort in het kijken, enkel de rola rola overtuigt volledig.
De muziek die de dames zelf maken hangt los aan elkaar en lijkt nog wat oefening te vergen. De nummers die ze daarnaast gebruiken is vernationaliseerd. Zo heb ik voor het eerst van mijn leven een Finse vertaling van ‘ne me quitte pas’ van Jaques Brel mogen horen, en het deed zeer aan de oren. Resumerend is er in de gehele voorstelling te veel verhaal om absurd en collageachtig te zijn. En daarentegen te absurd om enige consistente narratieve te ontdekken. Daar waar twee van deze zeven dames in Capilotractees, de andere voorstelling van Galapiat Cirque die nu speelt, weten te overtuigen, lukt dat de dames in deze voorstelling en samenstelling niet.