>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #18 (maart 2009). Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be
>> Auteur: Maarten Verhelst
Je kent hem van Team Spirit, De Laatste Show en [email protected][email protected] Vorig jaar trok hij rond als groene ridder in ‘Don Kyoto’ en binnenkort kan je hem zien eenwieleren in HETPALEIS. Acteur, schrijver en regisseur Dimitri Leue speelt er samen met Bruno Vanden Broecke ‘De Marcellini’s’, een succesvol duo clowns dat niet langer met, maar ook niet zonder elkaar kan overleven. Pijnlijke momenten verzekerd, niet in het minst omdat Dimitri Leue himself zal jongleren en eenwieleren op het podium.
Dimitri Leue: “Ik kan nu vooruit rijden en mijn linkerbochten gaan heel goed. Mijn rechterbochten beginnen te lukken, maar surplacen en achteruit rijden is heel lastig. Het is soms heel frustrerend. Iets bijleren op de eenwieler is altijd een paar stappen vooruit en een paar stappen achteruit. Gelukkig is Jack Jaxx er om mij te coachen. Bovendien zullen we in het toneelstuk nooit een échte circusact brengen. Circus is voor de Marcellini’s een manier van leven: tijdens het praten – of ruzie maken – ben ik bijvoorbeeld aan het jongleren, net zoals een muzikant tijdens een gesprek wat op zijn gitaar tokkelt.”
Wil je je verder verdiepen in de circuskunsten?
Leue: “Ik wil nog heel graag met vijf ballen kunnen jongleren.”
Jack Jaxx (straatartiest en trainer van Dimitri Leue): “Je vindt het leuk om fysiek bezig te zijn en je put jezelf graag uit. In die zin is circus perfect voor jou: je wordt er moe van, je moet je inspannen.”
Leue: “Ja, ik stink wat af op mijn eenwieler!”
Heb je andere professionele ervaringen met circus?
“Vorig jaar maakte ik voor De Laatste Show een reportage over de Palestijnse circusschool. En volgend jaar tour ik met Jack Jaxx door het land. Hij doet het voorprogramma: een theatervoorstelling met circuselementen. Daarna breng ik een monoloog van een uur.”
Wat is je eerste herinnering aan circus?
“Ik heb goede herinneringen aan de kleine familiecircussen die door Vlaanderen trokken en bij ons in Mortsel op het marktplein stonden. We woonden vlakbij de markt en ik ging dan ook elke keer kijken naar de opbouw van het circus, de dieren die ze bij zich hadden, de act van de messenwerper met de ballonnen. Ik probeerde mijn ouders altijd te overtuigen om naar het circus te gaan, want dat was natuurlijk veel te duur. Van subsidies was nog lang geen sprake. Weet je, sinds de middelbare school is toneel absoluut mijn ding, maar van mijn vier tot mijn twaalf jaar heb ik altijd gezegd: ‘Ik wil clown worden!’”
Je was dus nooit bang van clowns?
Leue: (lacht) “Nee! Ik heb wel de filmpjes gezien op YouTube van mensen die bang zijn voor clowns (coulrofobie, red.): hoe men van een beeld van een heel lieve clown totaal in paniek kan slaan. En hoe een psychiater heel voorzichtig een clown in een kamer binnenlaat waarop een vrouw met coulrofobie dan begint te hyperventileren. Echt hilarisch!”
Jaxx: “Die mensen kunnen dus nooit naar McDonald’s (de clown Ronald McDonald is het boegbeeld van hamburgerketen McDonald’s, red.)? Wat op zich weer een goede zaak is, natuurlijk!”
Quick zal het graag horen.