Gravity & Other Myths is een graag geziene gast in De Spil. In 2018 veerde een volle schouwburg recht voor hun wonderbaarlijke ‘Backbone’ en het jaar ervoor verrasten ze met ‘A Simple Space’. Ze zijn terug. Met hun meest gedurfde en ambitieuze voorstelling tot nog toe. Inclusief zwetende oksels. ‘Out Of Chaos…’ smelt strakke, pulserende en explosieve acrobatie die refereert naar geboorte, dood en fundamentele natuurkunde, samen met intieme, verbale ontboezemingen. Als een biecht van lichaam en geest die een…

In ‘Surface’ gaat Familiar Faces op verkenning naar de grenzen van het onbedwingbare. Water sijpelt langzaam binnen, soms voorzichtig dan weer roekeloos springen ze om met deze bron. Het water past zich altijd aan en verplicht zo ook de groep haar normale manier van bewegen aan te passen. Hun houvast verdwijnt. Al doende wordt op zoek gegaan naar een balans tussen controle en overgave. Het belooft een zoektocht naar alternatieven te worden, in een steeds veranderend landschap. Met invloeden van…

De Amerikaanse circusartiest Wes Peden is een van de meest innovatieve jongleurs van dit moment. In Zebra transformeert hij zijn attributen, kniebeschermers, uitschuifbare armen en vinylplaten, tot bezwerende golven en ontwapenende beelden. Hij combineert daarbij indrukwekkende technieken met een ongelimiteerde creativiteit. Wes Peden is één brok natuurkracht. Van Australië tot IJsland, hij verblufte de hele wereld. Toptalent aan de slag in de Koninklijke Stadsschouwburg!

Vier individuen gaan op verkenning naar de grenzen van het onbedwingbare: water. Soms voorzichtig, dan weer roekeloos springen ze om met langzaam sijpelend water. Spattend dansen ze het water weg. Maar hoe meer water, hoe meer hun houvast verdwijnt. Al doende gaan ze op zoek naar een balans tussen controle en overgave. ‘Surface’ is een fysieke voorstelling, onderhevig aan de wetten van water. Familiar Faces is een jong acrobatisch kwartet. Het viertal studeerde samen aan de befaamde Academy for Circus…

Through the grapevine is een eigenzinnige pas de deux tussen twee mannen. Ze tonen hun lichamen, ontdaan van elke franje. Ze zijn getraind maar zeker niet perfect. Ze lijken niet op mooie Instagramplaatjes en proberen ook niet te overtuigen met virtuoze bewegingen. Gaandeweg botsen hun atletische lichamen op fysieke grenzen.  De choreografie speelt met de verschillen in lichaamsbouw en fysieke kracht. De performers zoeken met veel inspanning en concentratie samen naar balans, evenwicht en harmonie zonder de humor te schuwen. Ze…

‘Carrying my father’ is een fysieke, acrobatische voorstelling over dragen en gedragen worden. Over vasthouden en loslaten. Over kracht en rivaliteit. Op scène staan vier circusartiesten met hun vader. Acht volwassen mannen dragen elkaar, testen elkaar, ontmoeten elkaar waar we het niet verwachten. Acht lichamen die niet even sterk zijn, maar wel even krachtig in hun eigenheid en interactie. Ze ontdekken de uitdagingen van het ouder worden en de rijkdom van het samenwerken. Vaders en zonen onder elkaar. Centraal staat…

Man Strikes Back’ is een muzikale performance van mens en robot voor mens en robot.

Zacht is het nieuwe stoer!   Softies is een virtuoze dans- en circusvoorstelling waarin alles draait om kwetsbaar durven zijn. Drie acrobaten nemen het tegen elkaar op in een fysiek spel, waarin ze gevaar opzoeken en tegelijk gevaarlijk dicht bij elkaar komen. Ze vechten, springen, duiken en vangen elkaar op, dat het een lieve lust is.  Softies doorbreekt de clichés over wat stoer is en wat flauw, over hoe meisjes en jongens zich gedragen.   Hanna Mampuys is acrobate, circusmaakster en choreografe. Voor het eerst richt…

Camiel bouwt een wereld vol geluid. Een ronkende kat klinkt uit een jaszak, een zwerm bijen vliegt vlakbij door de lucht, twee armen maken het geluid van auto’s. Ver weg klinkt een vinger op een raam. Ruis wordt zee, wordt wind, wordt adem. Met het publiek rondom zich wringt Camiel zich in bochten, springt, valt en vliegt om de wereld te componeren.  Plots beginnen ook de rugzakken van het publiek te zoemen. Alles en iedereen wordt deel van een wervelwind…

Carrying my father is een fysieke, acrobatische voorstelling over dragen en gedragen worden. Over vasthouden en loslaten. Over kracht en rivaliteit. Op scène staan vier circusartiesten met hun vader. Acht volwassen mannen dragen elkaar, testen elkaar, ontmoeten elkaar waar we het niet verwachten. Acht lichamen die niet even sterk zijn, maar wel even krachtig in hun eigenheid en interactie. Ze ontdekken de uitdagingen van het ouder worden en de rijkdom van het samenwerken. Vaders en zonen onder elkaar. Centraal staat het…

Voor het derde jaar op rij slaan we een prachtige circustent naast onze schouwburg op, voor een spektakelstuk op grote hoogte. En dat mag je letterlijk nemen, want Dimitri David is naast een uiterst elegant acrobaat, een ingenieuze klusjesman, een muzikant ook één van de beste koorddansers ter wereld. Voor zijn L’homme Cirque slaagt hij er in om elk circusgenre in één poëtische en met momenten hilarische onemanshow te steken. Probeer je zenuwen in bedwang te houden wanneer hij zichzelf door de tent…

Niemand ontsnapt aan de zwaartekracht. Je kan er tegen vechten maar uiteindelijk brengt ze je op de grond. De acrobaten David en Tomáš hebben besloten om, voor het zover komt, met de zwaartekracht te spelen en er plezier aan te beleven. Beiden zijn gespecialiseerd in het balanceren en manipuleren van diverse alledaagse voorwerpen. Met gewaagde spelletjes testen ze elkaars grenzen, vertrouwen en durf.

Jakob probeert het schilderij van zijn grote voorbeeld Jackson Pollock na te maken. Maar hoe krijgt hij de juiste vlek op de juiste plek? Verf druipen, gieten, spatten, smijten. Met kwasten, stokken of potten. Zijn hele lichaam gooit hij in de strijd. Maar hoe hij ook draait, springt, rolt of zweeft, zijn schilderij lijkt niet op het origineel. Plock! is beeldend circus-geluidstheater dat alle zintuigen prikkelt. Met brommende verfpotten, gekleurde geluiden, dansende verf en een acrobatische schilder.  

Marvin Gaye leerde zijn volk de uitdrukking I heard it through the grapevine. Die uitspraak verwijst naar informatie die we mondeling doorgeven, zoals geruchten, waarbij de originele boodschap onherkenbaar wordt. Is een kunstwerk ervaren niet vergelijkbaar met het horen van berichten 'through the grapevine'? In dit intieme duet bevraagt Alexander Vantournhout samen met Axel Guérin de pas de deux. Ook wie samen beweegt, kan zich snel onbegrepen of intens alleen voelen. Een duet is altijd een verhaal met twee kanten.

Zacht is het nieuwe stoer. Kwetsbaar durven zijn, daar draait het in deze dans- en circusvoorstelling om. Drie acrobaten nemen het tegen elkaar op in een fysiek spel waarin ze gevaar opzoeken en tegelijk gevaarlijk dicht bij elkaar komen. ‘Softies’ doorbreekt de clichés over wat stoer is en wat flauw, over hoe meisjes en jongens zich gedragen en over hoe circus of dans er zou moeten uitzien.

Een sprookjesopera met liefdesdrama, humor & acrobatiek 1875. Jules Vernes roman De la Terre à la Lune oogst veel succes in Parijs. Componist Offenbach brengt dit fantasievolle verhaal naar de speelvloer van de Opéra. Met een onnavolgbaar talent voor luchtigheid, tomeloze positieve energie, gevoelige melodieën en een komisch gevoel voor de lachwekkende liefde hoort Reis naar de Maan tot de mooiste partituren van Offenbach. 2020. BarokOpera Amsterdam maakt van een authentiek theaterstuk met oude muziek uit de 17e, 18e en…

Carrying my father is een fysieke, acrobatische voorstelling over dragen en gedragen worden. Over vasthouden en loslaten. Over kracht en rivaliteit. Op scène staan vier circusartiesten met hun vader. Acht volwassen mannen dragen elkaar, testen elkaar, ontmoeten elkaar waar we het niet verwachten. Acht lichamen die niet even sterk zijn, maar wel even krachtig in hun eigenheid en interactie. Ze ontdekken de uitdagingen van het ouder worden en de rijkdom van het samenwerken. Vaders en zonen onder elkaar. Centraal staat het…

Vijf driehoeken, één jongleur. Botsballen stuiteren tussen hen in. De dansende ballen maken een choreografie van lijnen, hun gebots creëert het ritme. De muzikant pikt met zijn drums in op het ritme. Samen maken ze één grote muzikale compositie. Maar wat als de driehoeken in beweging komen en zo de jongleerpatronen en de muzikale harmonieën veranderen? Wie stuurt wie? Wie heeft wie nodig? Hoe eigenzinniger de robots zich gaan gedragen, hoe meer de jongleur op de machine gaat lijken. Net…

In de circusvoorstelling Man Strikes Back kaatsen botsballen van het ene naar het andere object en weer terug. Jongleur Stijn Grupping vormt zo een elegant en ritmisch lijnenspel. Wat gebeurt er als die objecten tot leven komen en de routines van de jongleur doorbreken? Verwacht je aan muzikale harmonieën, waarbij alles afhangt van een perfecte uitvoering, een precisie van de jongleur en de welwillendheid van de robots. Zo ontstaat een muzikale choreografie tussen mens en robot. Maar wie stuurt wie? Wie…

Through The Grapevine is een eigenzinnige pas de deux tussen twee mannen, die hun lichaam tonen, ontdaan van elke franje. Ze zijn getraind, maar niet perfect. Gaandeweg botsen hun atletische lichamen op fysieke grenzen. Door de bewegingen ontdekken ze de sterktes en zwaktes van hun lichaamsbouw. De choreografie speelt met deze verschillende disproporties en fysieke kracht. De performers zoeken geconcentreerd naar harmonie zonder daarbij humor te schuwen. Ze dagen elkaar uit en helpen elkaar. Door een ononderbroken wederzijds contact ontspint de verwevenheid tussen…

Een muzikale jongleer-performance van mens en robot voor mens en robot Vijf driehoeken, één waanzinnige jongleur. Botsballen stuiteren lange banen tussen hen in en maken een choreografie van lijnen, hun gebots creëert het ritme. De muzikant aan de zijlijn treedt in dialoog met zijn drums. Samen maken ze één grote muzikale compositie: de jongleur, de muzikant en de botsballen. Iedereen is nodig om het geheel tot een goed einde te brengen, maar evengoed kan iedereen het laten mislukken. Wat als…